YOK(LAR) LA VAR(LAR) IN SAVAŞI

Bize neler oluyor?
Yanıtını bilen varsa ya da mantıklı bir açıklaması olan hepimizi aydınlatsın lütfen.
Gazete okuyamaz oldum; her tarafta kan var. Dünyanın bütün köşelerinde savaş, çığlık, zulüm,
şiddet, almış başını gidiyor.

Her tarafta hep yoklar: Sevginin yokluğu, paranın yokluğu, insanlığın yokluğu…
Var olanlar hep olumsuz. Hastalık var, iletişimsizlik var, cinayetler var, vurdumduymazlık var.
Olmaması dilenen her şey var ama olsun denilenler ne yazık ki istenilen oranda değil.
Komşunun yarım ekmeğini severek paylaştığı o eski, o malum günlerde bunlar yok muydu?
Yoksa vardı da bizler bu kadarını bilemiyor muyduk?

Bu teknoloji denilen şey kapımızdan içeri hızla girdiği o günden sonra tüm sınırlar aşıldı da
artık kimse bizden hiçbir şeyi saklayamaz mı oldu? Ya da marketlerin raflarındaki o allı pullu
şeyler arttıkça alım gücü azalan; azaldıkça da alamadıklarına hayıflanıp çıldıran insanların sayısı
mı artar oldu?
“ Bizdeki aile kavramı öylesine güçlü ki bize ne derlerse desinler bir şey olmaz. Ne töre
cinayetleri ne istenmedik ilişkiler, ne de parasızlık bizi yıkamaz.”diyenlerden miyiz? Eğer
öyleyse komşusunun minik kızına tecavüz eden, sonra onu boğazlayan, sonra da soğukkanlılıkla
aileyle birlikte katili arayan varlığa ne demeli, ona nasıl bir ad verilmeli? (İnsan demeye dilim
varmıyor da…) Yoksa bunların o aile kavramından haberleri mi yok?

Anketler yapılmış, toplumun büyük bir kesimi mutluymuş. “Komşusu aç yatan, bizden
değildir.”hadisinde vurgulanan aç komşuların hepsi artık tok mu da herkes mutlu? O zaman
sokağımın köşesindeki yaşlı teyzem neden titreyerek bir ekmek parası istiyor? Gözlerinden
incecikten sızan o onur yaşları da mutluluktan mı akıyor? O zaman bu teyzem neden utanıyor?

Bu yazıyı bitirince bir araştırma yapacağım. Son tahlilde nüfusumuz kaç kişi? Bu kaç kişinin
kaçı çok mutlu? Bu mutlu olan insanların içinde karısını sokak ortasında döven adam, dayak
yedikten sonra kalkıp, daha da kötüsünden korktuğu için, hiçbir şey olmamış gibi oradan
uzaklaşan kadın da var mı?

Okulda ya da yaşam sınavlarında kendisinden beklenen başarıyı hala gösterememiş olanlar da
bu mutlu tablonun içinde mi acaba?

Daha birçoklarımız bu tablonun neresindeyiz, bakacağız. Bilen, duyan, sonucu bilen varsa
bizi de aydınlatsın. Aydınlanalım ki, düşünüp kafa mı yoralım; yoksa “Ben çok mutluyum, o
zaman herkes de mutludur.”felsefesini yaygınlaştırıp hep beraber gülen maskeler takıp
ortalıklarda mı dolaşalım ?

Haydi, karar zamanı…

BİLEMEDİM Kİ ŞİMDİ…

Bize neler oluyor?